,,Wesele” Stanisława Wyspiańskiego jest dramatem narodowym
Utwór „Wesele” autorstwa Stanisława Wyspiańskiego, jest dramatem powstałym w epoce Młodej Polski, który bardzo dobrze opisuje zaistniałą w tym okresie sytuację Polski. Jest on uważany za jeden z najwybitniejszych dzieł swojej epoki i jego przekaz pozostaje aktualny do dziś. Od innych poetów Wyspiański wyróżniał się swoją dbałością do szczegółu i nowatorskim prowadzeniem symboliki w swoich utworach. Właśnie to sprawia, że problematyka narodowa „Wesela” jest tak ponadczasowa.
Dramat Narodowy, jak sama nazwa wskazuje, zajmuję się sprawami związanymi z narodem — jego historią, tradycją, mentalnością. Utwór Wyspiańskiego właśnie na te cechy zwraca uwagę.
Wydarzenie opisane w, Weselu” było autentyczne i wszystkie jego postacie są wzorowane na jego gościach. Jest on bardzo naturalistycznym utworem, ukazującym wszystkie cechy społeczeństwa polskiego. Dzięki temu zabiegowi mamy wgląd w prawdziwe życie ówczesnych ludzi. Autor bardzo dobrze zarysowuje różnicę między chłopami a inteligencją, próbując w ten sposób przekazać cały problem następujących zdarzeń. Wyspiański tworzy bardzo krytyczny obraz inteligencji, zwracając również uwagę na rosnący problem chłopomanii, której popularność rosła bardzo szybko w tamtym okresie. To właśnie Pan Młody jest przedstawicielem osoby, która nadwyraz zainteresowała się prostym życiem chłopów. Również wiele innych postaci wydaje się być uradowana byciem w otoczeniu tak dalekiego im życia, które silnie romantyzują. Inteligencja jest również świadoma swojej bezradności co do obecnej sytuacji w państwie, wiedzą Inteligencja, że bez chłopów, którzy już pokazali swoją waleczność, nie są w stanie wiele zdziałać. Problemem w złączeniu sił są nie tylko różnice kulturowe między tymi grupami społecznymi, ale również fakt, że inteligencja tak naprawdę nie ma nic do zaoferowania do pomocy w walce o niepodległość.
Obraz kreowany przez Wyspiańskiego na temat chłopów nie jest jednak aż tak surowy jak w przypadku inteligencji. Autor nie opisuje ich jako bajeczne postacie żyjące w zgodzie z naturą, nie stara się powielać również stereotypów na ich temat. Zauważa ich zalety oraz wady, nie stara się niczego upiękniać, dzięki czemu ich rola w niedoszłym powstaniu jest jasna i widoczna. Już wcześniej chłopi podczas rabacji galicyjskiej, o której również jest mowa w, Weselu”, pokazali swoje pokłady siły i determinacji, jednak to nie wystarczy, aby zawalczyć o wolność. Wyspiański zwraca uwagę na ich porywczość i brak rozwagi, co uniemożliwia im działanie samemu. Obie grupy społeczne są świadome tego, że siebie nawzajem potrzebują, jednak różnicę ich dzielące są zbyt wielkie, aby dojść do porozumienia.
W epoce Młodej Polski również zaczętą ponownie wysławiać poglądy niej nazwaną neoromantyzmem. romantyczne, co później nazwaną neoromantyzmem. W utworze Wyspiańskiego również jest to widoczne — sama tematyka na to wskazuje. Powrót do tego nurtu jest raczej uzasadniony, przez to, że świat wyglądał bardzo podobnie w tych okresach., Dziady” Adama Mickiewicza przez to dość bardzo przypominają, Wesele”. Mimo że w obu utworach zawierają się tematy wyzwoleńcze, to dramat Wyspiańskiego pokazuje bardziej realistyczny i pesymistyczny obraz., Wesele” bowiem kończy się porażką nawet nie w samej walce, a już w niemożności jej zorganizowania.
,,Wesele” Stanisława Wyspiańskiego pokazuje nam problemy, przez które Polska przez tak długi czas nie była w stanie się wyzwolić. Obraz różnic między chłopami a inteligencją może przypominać nam dzisiejsze różnice między ludźmi związane nie z nierównością klasową a kulturową i obyczajową, przez którą nie jesteśmy w stanie dojść do porozumienia.
