Rządź! – Móżg Dinozaura

Wszystkie oczy zwrócone są na starego samca. Przoduje we wszystkim, wybiera to, co najlepsze: pożywienie, samice, wszystko, co życie ma do zaoferowania. Płaci za to poświęceniem i czujnością.

Miody samiec zbliża się, szczerząc kły, Z jego gardzieli dobywa się ryk. Rywal przygotowywał się na ten dzień, walcząc z innymi młodymi samcami i pokonał je. Zostały mu blizny, ale jest gotowy. Rozpoczyna się walka. Władza należy do zwycięzcy. Pokonanemu przypadnie w udziale śmierć lub wygnanie. W zarządzie może być tylko jeden prezes. Mózg Dinozaura wierzy, że:

– 1. Istnieje tylko jedna drabina społeczna i trzeba być bezwzględnym, zdolnym do walki i agresywnym, żeby piąć się po jej szczeblach.

– 2. Biznesem rządzi prawo pięści i kłów. Jeżeli ktoś pada po drodze, oznacza to, że nie umiał postępować tak, żeby przetrwać. Cudza strata nie ma żadnego znaczenia.

– 3. Jedyna zasada to „silniejszy wygrywa”.

– 4. Każdy konflikt to walka o władzę, nawet w najdrobniejszych sprawach. Jaszczur, który dominuje, musi być pierwszy we wszystkim.

– 5. Dinozaury będące u władzy nie tylko prowadzą ten interes, ale są jego właścicielami. Stwarzają zasady dla swoich poddanych, lecz ich samych prawo nie obowiązuje.

– Kora mózgowa myśli, że:

– 1. Ślepa agresja nie jest jedyną taktyką, którą można stosować.

– 2. Nieokiełznane, agresywne współzawodnictwo w przedsiębiorstwie powoduje wysokie koszty w postaci alienacji, braku zaufania i zmarnowanych wysiłków. Często trudno jest dbać o swoje sprawy oraz o sprawy przedsiębiorstwa.

– 3. Agresja i gniew, które pociągają za sobą ciągłe walki o władzę, są źródłem zmęczenia i problemów tak dla przedsiębiorstwa, jak i dla jednostki.

Życie w zespole dostarcza sprzecznych sygnałów na temat agresywnej pogoni za władzą. Czy jedyną drogą na szczyt jest współzawodnictwo, czy też nagradza się pracę zespołową? W różnych przedsiębiorstwach stosuje się różną filozofię. Różnią się także opinie autorów. Nie ma tu łatwych odpowiedzi i rad.

Równy udział we władzy i jej podział ma swe zalety, ale przedsiębiorstwem nie można rządzić poprzez głosowanie. Pewni ludzie, czy to w drodze wyborów, mianowania, czy konkursu, muszą znaleźć się na szczycie i podejmować decyzje dotyczące wszystkich pozostałych.

To, co nazywamy „osobistą ambicją”, jest w istocie dążeniem do dominacji. Ma ono swoje źródło w Mózgu Dinozaura. Gdyby nie było pędu ku szczytowi, upadłaby cała struktura przedsiębiorstwa. Problem Mózgu Dinozaura polega na wierze w to, że jedyna droga na szczyt wiedzie przez rywalizację wewnątrz przedsiębiorstwa. Nazywam to złudzeniem bilansu zerowego: polega ono na przekonaniu, że ktoś musi przegrać po to, by inny mógł wygrać. Ideały związane z wewnętrzną rywalizacją i współpracą poddaje się krytycznej ocenie w wielu przedsiębiorstwach.